Benim gibi biri ~~

Konu: Benim gibi biri ~~ Perş. Eyl. 16, 2010 2:36 am

Rp saati : 23.22
Kişiler : Jack & Undine
Yer : Ahır

Odada yanlız başına oturuyordum . Yanlız kalmaya alışık değildim . Sinir bozucu yamuk suratlı abimi bile özlüyordum oda arkadaşı olarak . Nyx ! . Bu yanlızlığımın önüne geç . Qrilla ile yaklaşık 3 aydır konuşmuyordum . İşaretlendiğimi duyunca ilk gözleri dolmuş sonrada herkese zaten ucubemin teki olduğumu söylemiş . O kaş^r'ı özlemiyorum diyemem . Bembeyaz oda duvarına baktım . Poster asmanın yasak olduğuna hala inanamıyordum . Him , Metallica tüm posterlerim . Kesinlikle çerçeve almalıydım . Örtüsü dağılmış yatağımdan kalktım ve bugün de üç mesaj olduğunu farkettim . Sanırım planlı yazmışlardı .
'' İşaretlendiğin doğrumu ? ''
Hayır , ben bir manyağım kendime dövme yaptırıp burda saklanıyorum . İyice delirdiğimi düşünmesinler diye sadece ''Evet .'' yazmaya karar verdim . Üçüde sınıf arkadaşlarımdı . O sınıfı çok özlüyordum . İkizler - kız grubu - bilgisayar kurtları ve popülerler . Genelde herkes tarafında popülerler arasında görülmüş ama şimdi kimsenin beni tanımadığı bir okulda kalmıştım . Birilerini tanımam gerekiyordu . Öğretmenler dışında biriyle sohbet etmeliydim . Derin bir iç çektim ve parkede ileri geri yürümeye başladım . Sonra birden durdum . Ben iyi bir insanım . Etkileyici ve dikkat çekici olduğumu söylediler . Neden şansımı denemeyeyim ki ? Tamam , aşağıya inecek ve bir bahane bulup arkadaş edinecektim . Kafamda bir senaryo düşünmeye başladım . Sonrada bir zavallı olduğumu farkettim . Aynanın karşısına geçtim . Uzun siyah saçlar , mavi gözler , dolgun dudaklar . O kadar kötü sayılmazdım değilmi ?
Okuldada Karanlık Kızlar ve Erkekler var . Ritüel ' leri ve partileri varmış . Sınıfım tutuyor ama şuan oraya katılmak için fazla şeffafım .
Sonunda aşağıya inmeye ve benim durumumda birilerini aramaya karar verdim . Binicilik öğretmeniyle iyi anlaşmıştım . Belkide gidip at binmeliydim . Kararımı verdim ve üstüme siyah tshirt - pantolon geçirip dışarı çıktım . Ahırın yolunu zor öğrenmiştim . Ama bulmuştum . Ahırın girişinde yandaki banklarda bana arkasını dönmüş dizlerini belinde toplamış bir kız gördüm . Şansımı denemek istedim . Yavaşça yaklaştım ve :
- Hey , bir sorun mu var?

Konu: Geri: Benim gibi biri ~~ Perş. Eyl. 16, 2010 3:13 am

Sıkılıyordum. Her zamankinden fazla. Séph ortalıklarda görünmüyordu da. Aman ne harika! Yine kendisini kütüphaneye kapamış olmalıydı. Aslında umurumda da değildi. Şu sıralar pek konuştuğumuz söylenemezdi.

Dikkatimi okuduğum kitaba verdim. Aynı sayfayı belki de yüz kez okumuş ama hâlâ anlayamamıştım. Ne yazık ki sorun kitapta değildi, bunu biliyordum. Ben de kitabı elimle sıkıca kavrayarak yatağa fırlattım. Yıpranmayacak kadar yumuşak, ses çıkaracak kadar sert bir iniş yaptı. Bir müddet öylece kaldım. Birisi kapıdan içeriye girecek olsa dondurulup, oraya dikildiğimi düşünebilirdi. Ama ben her zamanki gibi umursamazdım. Ah Tanrıçam! Kendimden nefret ediyorum!

Çantamın bulunduğu masaya doğru ilerledim. Kim bilir telefonumu nereye tıkmıştım. Elimle çantanın içini yoklamaya başladım. Uzun bir sürem de orada geçti. Lanet telefonu bir türlü bulamıyordum ki! Tam lanetimi dışa vuracağım sırada elim sadece telefonumun sahip olacağı bir sertliğe çarptı. Gülümseyerek onu çantanın içinden çıkardım. Telefonu ne zaman elime alsam yaptığım ilk şeyi yaptım. Mesajlarımı kontrol ettim. Herhalde bu eskiden gelen bir alışkanlıktı. Nasılsa mesaj kutum eskiden dolup taşardı. Şimdiyse kimsenin bana mesaj atmasına gerek kalmıyordu. Söyleyeceği olan gelip yüzüme söylüyordu. Nasılsa artık hayatım akademiydi.

Yeni mesaj yoktu. – tam da beklediğim gibi. Ben de telefonu pantolonumun cebine kapıya doğru ilerledim. Eh, bu odada ne kadar çok kalırsam canım o kadar sıkılacağa benziyordu. Ahırda birkaç saatten kötü olamazdı ya!
*
Ahıra vardığımda etrafta kimse yoktu. Gece ise durgun bir akarsu gibiydi. Sakin ama her an gürültüyle akmaya hazır. Adımlarımı en yakındaki banka yönelttim. Şu sıralar yürüyüşe doğru düzgün çıkmadığımdan olsa ki hareketsiz kalmıştım ve ne zaman hareket etsem kendimi hemen yoruyordum. Banka oturdum ve geceyi izlemeye başladım. Kısa bir süre sonra arkamda birkaç adımın ve ardından duraksamanın varlığını hissettim. Belki paranoyakça davranıyordum ama tedbirden zarar gelmezdi. Sessizce Ruh’u yanıma çağırdım. Ama birkaç saniye sonra arkamdaki kişi konuşunca bir sorun olmadığını anladım.
_ “Hey, bir sorun mu var?” Derin bir nefes aldım ve yine sessizce Ruh’a teşekkür edip, onu gönderdim. Bu sesin sahibinden zarar çıkmazdı. Gülümsedim ve bir moron gibi davranmamaya çalışarak O’na döndüm.
_ “Hayır. Bir sorun yok. Olsa bile seni…” İlgilendirmez! Lanet olsun! Yine küstah tavrıma bürünmüştüm. Sakince devam ettim. Sanki hiçbir şey olmamış gibi.”Niçin ilgilendirsin?” En azından durumu kurtarmıştım. Tanrıçam! Ben tam bir moronum!

Konu: Geri: Benim gibi biri ~~ Perş. Eyl. 16, 2010 4:52 pm

Kızın siyah uzun saçları vardı . Saçları düzdü ve bir perçemi vardı . İnce bir yüzü , dolgun dudakları vardı . Yavaşça ona baktı ve dudaklarının kenarı yukarı kalktı . Sonrada :
- Hayır. Bir sorun yok. Olsa bile seni…
Bu biraz sert gelmişti . Sadece sorunu olup olmadığını merak etmiştim ya . Aslında o an vazgeçip ordan gidebilirdim . Ama nedense bunu istemiyordum . Fazlasıyla çaresizdim . Orda durup bekledim ve kız daha kibar bir şekilde cümlesini tamamladı :
- Niçin ilgilendirsin ?
Bunun cevabı normaldi . Çünkü ben de aynı duyguları paylaşıyordum . Yanlız ve bıkmış hissediyordum . Bu halinden onunda benim gibi hissettiğini anlayabiliyordum .
- Bak , sana garip gelebilir ama bende senin gibi bir durumdayım . Sadece yardım etmek istemiştim .
Bu cümleler çok garipti belkide sadece canı sıkılmıştı . O an ordan gitme fikrini uygulamadığıma pişman oldum . Kız gözlerimin içine bakıyordu . Şuan düşündükleri ancak :
- Tam bir salak .
- Sorunları olmalı umursuyormuş gibi davranıyım .
Vb şeyler olabilrdi . Aslında bunlara bile ihtiyacı vardı .

Konu: Geri: Benim gibi biri ~~ Perş. Eyl. 16, 2010 5:52 pm

_ “Bak, sana garip gelebilir ama bende senin gibi bir durumdayım. Sadece yardım etmek istemiştim.”
Keyifle gülümsedim. Çocuk küstahça tavrımdan son anda döndüğümü anlamış olmalıydı ki her ne kadar emin konuşsa da sesindeki çekingenliği de fark ediyordum. Bulunduğum pozisyondan çıkmak için minik bir çaba sarf etmem yetti. Ah Tanrıçam! Bu kadar hızlı olmaya hâlâ alışamamıştım! Üstümdeki tozları sirkeledim ve yeniden çocuğa döndüm. Ne kadar moronum! Hâlâ bir cevap vermemiştim ve benim yüzümden O’nun ayakta dikilmesine göz yummuştum. Bir dakika! Ne zamandan beri başkalarını önemser olmuştum?
_ “Affedersin,” diye başladım sözlerime. Sonra birkaç adımda çocuğun yanına vardım ve elimi dostça bir tavırla ona uzattım. Tanrıçam! Bu birisiyle tanışmak istediğim ilk zaman olmalıydı.”Ben Undine. Sanırım daha önce tanışmamıştık.” O an kesinlikle kendimde değildim. O an kesinlikle saçmalıyordum. Tanrıçam! Sanırım aşık olmuştum! Yüzüme zoraki bir gülümseme yapıştırıp çocuğun cevabını bekledim. Aslında şu anda, diğer zamanlarınkinden daha aptal göründüğümün farkındaydım ama umursamıyordum. Tanrıçam! Hep aşık olunan kişi ben olmuştum! Aşık olan değil! Lanet olsun!

Spoiler:

Konu: Geri: Benim gibi biri ~~ Perş. Eyl. 16, 2010 6:09 pm

Kız hızlı bir şekilde bana döndü . Vampir özelliklerine hala alışamamıştım . Buraya zaten hiçbir şekilde alışamamıştım . Ailemi özlüyordum . Sabah okula yürümeyi . Öğretmenlerimi bile özlemiştim . Ama artık yanlız olmak çok zoruma gidiyordu . Ben buna alışkın değildim bile .
Ben düşüncelerde çalkalanırken kız rüzgar yüzünden üstüne gelmiş tozları hafifçe silkti . O an gerçekten güzel olduğunu farkettim . Ama etkilenmemeliydim . Unutmamalıyım ki ben bu okulda şeffafım .
Kız yavaşça ayağa kalktı . Boyunun benden kısa olmasına şaşırmadım .
- Afedersin .
İlk kafam almadı . Sonra sorunun beni ayakta bekletmesi olduğunu farkettim . Belkide o kadar kötü bir insan değildi . Sadece morali bozuktu . Ya da çevresindeki insanların onu böyle görmesini istiyordu .
Bir kaç adımda yanıma geldi , sonra elini uzattı . Uzanan dost eli bana hiç olmadığı kadar iyi gelmişti .
- Ben Undine. Sanırım daha önce tanışmamıştık.
Ona tanıştığım ilk kişi olduğunu söylemeyecektim . Uzattım ve onunda benim gibi soğuk olan elini yavaşça sıktım . Sonra gülümsedim . Gerçekten iyi hissediyordum . Ayrıca farklı bir his daha . Hoşlanma mı ? Yo ,yo bu olamazdı . Yine kendime engel olamıyordum . Embesilden başka birşey değildim . Konuşmam gerektiğini farkettim . Gülümsememi bozmadan :
- Bende Jack , Undine . Hayır , tanışmadığımıza eminim . Ama tanıştığımızdan fazlasıyla memnunum .
Evet , embesillikte sınır yok .

Konu: Geri: Benim gibi biri ~~ Perş. Eyl. 16, 2010 11:40 pm

_ “Bende Jack, Undine. Hayır, tanışmadığımıza eminim. Ama tanıştığımızdan fazlasıyla memnunum.” Zoraki gülümsememin rahatladığını ve gayet doğal bir gülümsemeye döndüğünü hissettim. Şu anda anormal bir seviyede normal hissediyordum. Sanki bu çocuğun yanında tüm can sıkıntım uçup gitmişti. Kalbim tıpkı bir serçenin kalbi gibi hızlıca atıyordu. Tanrıçam! Neden böyle hissediyorum? Neden bu çocuğa âşık oluyorum? Neden Tanrıçam, neden?!
_ “Imm, sanırım beşinci sınıfsın?” dedim ve sustum. Ne saçmalıyordum? Beşinci sınıf olması umurumda değildi. Bu durumdan hemen çıkmalıydım. Ama ne yazık ki benim saçma sözler söylemekte usta ağzım yönetimi ele geçirdi ve işi iyice kötü yaptı. Ah Nyx! Öldür beni.
_ “Yani, şey, arman beşinci sınıf arması. Yani, ben ondan şey dedim.” Lanet olsun! Çocuk her an bana pis pis sırıtıp ucube diye düşünebilirdi. Daha da beteri benden hoşlanmaya bilirdi! Bir saniye! Ne?! Benden hoşlanması neden umurumda olsun ki?! Ah tabii, ben bu çocuğa âşık olmuştum değil mi? Tanrıçam! Bu saçmalıktan kurtar beni!
_ “Ah, şey… Boş ver. Ben gideyim.” Eh, en azından bir kurtuluş bahanem olmuştu. Çocuk artık benim moronluklarıma katlanmak zorunda değildi. Ah hayır, kesinlikle değildi…
_ “Görüşürüz, Jack. Tanıştığıma çok sevindim.”Çantamı düzeltip yola çıkmaya hazırlandım. Sonra çocuğun yüzüne bakıp, O’na öylesine bir gülüş gönderdim ve ahırdan çıkmak üzere yola koyuldum. Birkaç adımdan sonra arkamdan başka birisinin ayak sesleri geldi. Sonra anladım ki bunlar Jack’in ayak sesleriydi. Tanrıçam! Lütfen bana yardım et!

Spoiler:

Konu: Geri: Benim gibi biri ~~ Cuma Eyl. 17, 2010 12:12 am

Imm, sanırım beşinci sınıfsın?Biraz bekledim . Arması yüzünden anlamış olmalıydı . Tam ağzımı açıcakken Undine tekrar konuştu ve cümlemi yutmak zorunda kaldım . -Yani, şey, arman beşinci sınıf arması. Yani, ben ondan şey dedim.Evet bunu farketmiştim . Ama saçma birşey yoktu . Undine boş yere rezil olduğunu düşünüyordu . Sonunda biriyle sohbet etmek benim herşeyden rahatlatıcıydı aslında . -Ah, şey… Boş ver. Ben gideyim. Rahatlamıştım ya bundan gidiyor olmalıydı . Şuan gitmemesi için herşeyi yapabilirdim . Hemde herşeyi ... Ama belkide kız bu salakla neden konuşuyorum ki zaten gibisinden şeyler söylemeye başlamış olabilirdi . Tanrıçam? Züppe Jack'e ne oluyordu ? Neden yine mükkemmelliğimi takınamıyordum . -Görüşürüz, Jack. Tanıştığıma çok sevindim . Şuan ağlayabilirdim . Kız çantasını toplarken çaresizce onu izledim . Yapabileceğim hiç bir şey yoktu . Giden kızın arkasından bakakaldım . Ama o an ayaklarım istemsizce takibe girişti . Birkaç adım sonra kız da arkası dönük bir şekilde durmuştu zaten . - Lütfen gitme Undine , ben daha 10 dakika bile olmamasına rağmen senden gerçekten hoşlandım . Bunların söyleyen benmiydim ? Cidden mi ? Bir kıza yalvaran ? Bedenimdeki ruh kimindi ya da bu kız bana ne yapmıştı ?

Rp not : Boşversene gerçekten iyi yazıyorsun .

Konu: Geri: Benim gibi biri ~~ Cuma Eyl. 17, 2010 1:06 am

_ “Lütfen gitme Undine, ben daha 10 dakika bile olmamasına rağmen senden gerçekten hoşlandım.” Ne?! Nasıl yani?! Kesinlikle bu cevap hiç ama hiç beklemediğim bu cevaptı. Şaşırmıştım, hem de çok. Bir süre ikimiz de gecenin karanlığında öylece kalakaldık. Sonra hâlâ bir cevap vermediğimi fark ettim. Tanrıçam! Bu gün moronluk kotamı aşmış olmalıyım, sanırım. Jack’e doğru döndüm ve birkaç adım atarak yanına geldim. İşte tam o sırada yüzümde kocaman bir gülümseme olduğunu fark ettim. Lanet olsun! Jack onunla dalga geçtiğimi düşünecekti! Yüzümdeki gülümsemeyi uygun bir düzeye getirdim ve tekrar O’na baktım. Ama O’na bakmamla bakışlarımı geri kaçırmam bir oldu. Çünkü O’na baktığım an kalbim delirircesine çarpıyordu ve en azından bu sesin bir vampir çaylağının dışarıdan duyulabileceğini düşünüyordum. Derin bir nefes aldım ve kendimi sakin tutmaya çalışarak O’na baktım. Ama bu sefer gözlerinin içine. Bana bir okyanusu andıran mavi gözlerine…

_ “Aslında… Aslında Jack… Bende senden hoşlandım.” Ah, bu kelimeler ağzımdan ilk defa dökülüyordu bir erkek için. Tanrıçam! Değişimden sonra bu kadar mı değiştim? Daha önce asla yapmayacağım bir şeyi, bir erkeğe ondan hoşlandığımı söyleyebilecek kadar mı? Ah, lütfen… Bu ben olamam! Hiç zannetmiyorum.