Blair mimi Force

Hava kararmıştı şehir yeni yeni sakinleşmeye başlamıştı.Birkaç görevli sokakları adım adım gezip kontrol ediyordu.Sokak lambaları açılmıştı.Hiç bir evde ışık yoktu.Karanlığa karşı koymak isteyen bir kişi bile yoktu.Sokak çocukları aralara gizlenip üşümemek için çaba verirken ara sokaktakiler karanlığa yakalanmamak için acele ediyorlardı.Hava bu haldeyken ortalık bomboştu en ufak bir kapı sesi bile sokağın çınlamasına neden olurdu.Zili duymayı bekliyen sokak kedileri cılız sesler çıkararak yemek dilenirlerdi.Blair gözlerini camdan ayıramazdı bu koşuşurtmaca bu ritim kedilerin sesleri çocuklar herkes bir tarafa kaçıyordu.Bunları düşünmek istemsizce güldü.Blairde sokğın başındaki eski evde yaşıyordu ev sağlamdı iki katlı güzel ama bakımsız bir ev.Onu geçmişine götürüyordu bu ev her ne kadar geçmişine iğrensede küçüklüğüne gitmek sorun olmuyordu.Geçmişi çok karanlıktı.Artık hiçkimsesi kalmamıştı.Annesi ile babası ayrıydı.Annesi öldü ve babasını hiç tanımadı ama Brookleynde yaşadığını öğrendi ayrıca Küçük bir kardeşi olduğunu öğrendi ama kardeşini bulmaya çalışsada bulamadı çaresiz olmak dahada acı veriyordu.Burası onların eviydi.Bu yer ozamanlar bu kadar karanlık değildi bir tarafta küçük bir kilise vardı.Diğer yerlerde apartman yerine küçük evler bazıları onların evi gibi iki ktlıydı bazılaarıysa daha küçüktü.Blair bu evde yaşanmışın ötesine geçiyordu.Blairın artık tek bir umudu vardı geçmişi değil geleceğini yakalamak ama bunu yakalıycak kadar güçlü değildi.Nasıl güçlü olabilirdiki onca yaşanandan sonra....Şimdi geleceğini düşünmeliydi geleceği mutlaka bir gün kapısını çalıp ona selam verecekti o zaman onu yakalayacak ve hayatını olucağına bağlıyacaktı.Göz kapakları o sırada birbirine aşırı derecede yaklaştı ve umudu hep kalbinde kalmak üzere gözlerini karanlığa yumdu.Bu derin uyku sabahın ilk ışıklarıyla son buldu.Kalktı üstünü değiştirdi.Yanına biraz para aldı ve üşümemek için birde mont.Dışarı çıktı.Sokakta ilerledi kediler başına üşüşmüştü.Küçük bir bakkala girdi.Parayı uzattı.Bir kaç prça ekmek aldı biraz koparıp yere ufaldı.Kediler için.Sonra yoluna devam etti.Küçük tren gişelerinin olduğu yere geldi parasını ödeyip biletini aldı.Bir saat sonra babasını bulmaya gidecekti.Eve gitti eşyalarını aldı montunun cebine biletini sıkıştırdı bavulunu aldı bu eski eve bir kez daha göz attı yanına birikmiş tüm parasını aldı ve tren yoluna trenini beklemeye gitti.Ahh çok sıkıldım nerede kadı bu tren acab babamı bulucakmıyım kardeşim onun yanındadır muhtemelenemin değildi yanındaki bayana saati sormak istedi eğildi saat kaç acaba?Saat on Brookleyne biniyorsanız şimdi gelir diye karşılık buldu ama bu bir sorumuydu cevpmıydı anlamamıştı.Peki teşekkür ederim dedi.Hiç ama hiç tereddüt etmeden tren gelmişti trene bindi eşylarını yerleştirdi.Yanına onun gibi genç bir kız oturmuştu.Çok cılız ve sakin bir kızdı oraya varmaları çok uzun sürmedi aradaki tarla kadar yeşil bahçeler uzun gökdelenler geçtiler oraya ulaştıklarında garda kontrol yapıyorlardı.Bir polis yanıma yaklaştı ve bazı sorular sordu.Tren garında dolaşan şapkalı elinde siyah bir çanta olan ve koşan bir adam görüp görmediğimi sordu durmadan bana bakmsı biraz acayip geldi ama görmediğimi söledim.Garda biraz turladım.Babasının elini tutmuş bir çocuk gördüğüm her an heyecanlanıyordum.Biraz sonra küçük bir çocuk geldi ve bana sarıldı ağlıyordu.Babasını kaybetmişti.Biraz daha turladık sonra yaşlıca bir adam bize yaklştı ve kızını bulduğum için bana minnetter kaldığını söledi.Sonra yüzüme baktı baktı ve sensin dedi kızım sensin...
Ne yani bu adam benim babammı olmuştum babam yaşıyordu küçük kardeşimde bana olan biten herşeyi anlatmasını istediğimde gözümüzde kaln son yaş damalalarını tattığımıza emindim.Yoldan geçen ilk taksiye atladık.Kardeşim kucağımda babam yanımda takside bir ylculuk yaptık yoksul bir sokakta indik.Babamın evini merak etmiştim ama bu sokağı biraz geçtik ve karşımıza çıkan ilk yoldan sola döndük.Tam karşıda tepesi yüksek güzel bir ev gözüküyordu.Aman tanrım demedenn edemedim.Burası onların evimiydi.Babam şaşkınlığımı nlıyarak konuşmuştu evet bizim evimmiz tatlım sen ben ve kardeşinn

Yazım hataların çoktu ve rpg biraz kısaydı.

*72