Güven..

Oceane o akşam Caroline ile birlikte kalabalık bir masaya oturmuştu. Masadaki çaylaklarin neşeli sesleri dolduruyordu etrafı. O ise umutsuzca tabağındaki soteyle oynuyordu. Içinde tanımlayamadigi bir boşluk oluşmuştu. Oysa yemek sırasında Caroline'in anlattıklarını dinleyene kadar ne kadar da mutluydu. Üst sınıflardan Aoron'u kesiyordu ve Kenn'i unutuyo olmanın huzurunu yaşıyordu. Oysa şimdi kendini koca bir boşlukta hissediyordu. Caroline, Kenn ve Nina'yi önceki gece bahçede öpüşurken gördüğünü söylemişti. Oceane buna inanmak istemiyordu. "Nina'ninmutlakabiraçıklamasıvardır" diye geçirdi içinden. Kendisine endişeyle bakan Caroline'a döndü:

"Az sonra gelip bana herşeyi anlatıcaktır, bir açıklaması olduğuna eminim. " dedi ümitle. Ve o sırada masalarına yaklaşan Nina'yi fark etti.

Nina hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Her zamanki gibi ters laflariyla etraftaki diğer kızları kovmuş Oceane'i sahiplenmisti. Şimdi de Oceane'in karşısına yerleşmis, tabağıyla ilgileniyordu. Oceane Gözlerini Nina'ya dikmişti. Içinden "Tanrıcamlütfenbirşeysoylesin" diye geçirdi. Fakat Nina susuyordu. Normalde 10sn boyunca sessiz kalmayan kız tek kelime etmiyordu. Caroline haklıydı. Oceane defalarca onun karanlıkta yanlış görmüş olabileceğine inandırmak istemişti kendini ama Nina'nin davranışları Caroline'in sözlerinin altını imzalıyordu resmen. Dayanamadı, gözlerini kısıp gördüklerine inanamiyormuşcasina Nina'ya baktı :

" Nasıl yaparsın ? "sesi kırgın ve isyan ediyordu. Nina bunu bekliyormuşcasina durdu. Çatalıni masaya bıraktı ve kollarını masada kavuşturdu.

Nina'nin ifadesi birden değişmişti. Üzgün olduğunu söylüyordu. Bu Oceane'in içindeki öfkeyi arttırdı. Ayağa kalktı hızla. Kendini tutamıyordu. Öfkesi Nina'nin canını yakiyordu. Ama o özel gücünu kullandığının farkında bile değildi :

"Üzgün müsün ? " sesi hayretle doluydu adeta, sahte bir kahkaha patlattı.

" 2 gün önce Starbucks ta Kenn için omzunda ağladığım kızin, ertesi gece eski sevgilimin dudaklarında olduğunu öğrenince asıl ben üzüldüm " diye haykırdıginda herkes onları izliyordu. Yemekhanedeki tek ses kendisininkıydı artık.

" İnan Kenn'in ne halt yediği umrumda olmazdı. Ama.." yutkundu. Söyleyeceklerini kendi de hazmedemiyormuş gibiydi. Gözyaşları yanaklarını terk ederken:

" Sen benim kardeşimdin " diye fısıldadi.

Nina göz yaşları içinde özür diliyordu. Onu hiç böyle görmediğini fark etti Oceane, yaptığı hiçbir şeyden pişman olduğuna şahit olmamışti daha önce. Nina yerde acı içinde kıvranıyordu, Oceane buna bir anlam veremedi. Anlamayan gözlerle Nina'nin mücadelesini izliyordu. Kulağına durmasını fısıldayan bir sesle irkildi. Aoron'du. Durmasını söylüyordu. O anda yumruk şekline gelmiş ellerini fark etti. Vücudundaki tüm kaslar kasılmışti. Nina'ya işkence eden kendisiydi. Dehşetle gevşetti avuçlarını. Aynı anda Nina'ninda rahatladığını fark etti. Bir süre susup birbirlerine baktılar. Oceane'nin öfkesi dinmemisti fakat konuşmaya artık gücü yoktu. Bunun yanında kardeşim dediği kıza bu şekilde davranmak istemiyordu. Bir an önce burdan çıkıp kendisini abisinin kollarına atmak istiyordu. Ne düşünecegini bilmiyordu. Göz yaşlarını sildi. Bezgin bir sesle devam etti :

" Bu okulda beni en çok mutlu eden olayların içinde hep sen vardın ama artık hayatımın en kötü olayının başrolündesin. "

Sert bir hareketle kurtardı kolunu Nina'dan. Hiçbir şey umrunda değildi. Abisine gitmeyi onun yanında huzur bulmayı diliyordu. Ve tanıdık bir sesle irkildi:

"Oceane " Kenn karşısında duruyordu. Ayrıldıklarından sonra ilk kez gözlerinin içine bakıyordu onun. Içi sıyladi fakat Öfke yeniden tüm bedenini sarmaya başlamışti.

"Ne diyeceksen soyle Kenn. Umrumda değil. Seni sevmekle hata etmişim" diye haykırdı göz yaşları içinde. Dudakları titriyordu. Kenn birşeyler söylediğini ısıttı. Fakat yoğunlasamiyordu söylediklerine. Yarim yamalak da olsa suçu üstlendiğini cikarabiliyordu. Nina'ya döndü. Kızın yüzündeki ifadeyi çözmeye çalıştı. Vazgeçti. Hiçbir anlamı yoktu artık ikisininde.Üzüntüsunu ona göstermek istemiyordu. Küstah maskesinin ardına sallanmayı seçti.

"Birbirinizi korumaya da başladınız. Tanrı bilir 5 dakika sonra suçlu ben olurum " dedi alaylı bir sesle. Evet ışte yine geliyordu..Öfke..Yavaş yavaş akıyordu damarlarında bunu duyabiliyordu.

Natalia yemeğe biraz geç kalmıştı.Çünkü o gün Naté ile buluşmuştu ve karnı toktu.Fakat Aphrodite'i hiçbir yerde bulamıyordu.Sonunda pes etti ve çaylak yemek salonuna doğru ilerledi.Sonra aklına Nate geldi.İstemsiz olarak gülümsedi.Onu ne kadar sevdiğini hatırlattı kendine.Tekrar tekrar.Onu düşünürken istemsiz olarak sırıtıyordu hala.Birçok çaylak ona selam verdi ama onları duymuyordu bile...Hiçbirini duymuyordu.Aniden klına işareti gelmişti.Çantasından ıslak mendilini çıkardı ve fondötenini sildi.Elindeki mendili çöpe attı ve en sevdiği parfümünü sıktı tüm havasıyla.Saçlarını savurarak yemekhaneye girdi.Bir şeyler oluyordu orada.Bir karmaşa ve gürültü vardı ama nedenini çözememişti.Üç kişi bağıra bağıra konuşurken diğer herkes susuyor ve olanları izliyordu.Gözlerini kıstı ve o üç kişiyi tanımaya çalıştı.Bunlar Nina,Oceane ve Kénn'di.Nina ve Oceane perişan görünüyordu.İkisinin de gözleri yaşlar içersindeydi.Olanlara anlam veremişti Natalia.Hala ne olduğunu anlayamamıştı.Tüm gözler dehşet içinde onlara bakıyordu.Natalia olaya müdahale etmek için hızla onlara yaklaştı.Artık söylenilenleri duyabiliyordu..."Ne diyeceksen soyle Kenn. Umrumda değil. Seni sevmekle hata etmişim" dedi ve gözleri tekrar doldu. ''Hepsi benim hatam.Nina'yı suçlamayı bırak.'' Olaylar daha da karışıyor.Natalia olanalra anlam veremiyordu. ''Birbirinizi korumaya da başladınız. Tanrı bilir 5 dakika sonra suçlu ben olurum " Sonunda onlara ulaşabilmişti. ''Hey neler oluyor?'' dedi ve sorgulayan gözlerini Oceane ve Kénn'e dikti.İkisi de yakın arkadaşlarıydı ve onlar yemekhanede bağrış çığrış kavga ediyorlardı. ''Sana neler olduğunu onlar açıklasın Natalia!'' dedi Oceane ve eliyle Nina ve Kénn'i işaret etti.Oceane'nin bedeni hırstan ve sinirden sarsılıyordu.Natalia'ysa sorgulayan gözlerle önce Nina'ya sonra da Kénn'e baktı...

''Hey neler oluyor?'' dedi ve sorgulayan gözlerini Oceane ve Kénn'e diktianlaşılan nina sorgulanamayak kadar kötü gözüküyordu. dudağını ısırdı.

''Sana neler olduğunu onlar açıklasın Natalia!dedi oceana öyle öfkeliydi ki! sesinden iddet akıyordu.
"durun yeter artık, anlatırım natalia herşeyi sana ama birazdan" dedi öyle zor konuşuyordu ki fiziksel acı hisetti.ayakları yine güçsüzleşmişti ama yürümeye yeltendi. neredeyse düşecekti.konuşmak için ağzını açtığında, ken atıldı
"tamam açıklıyacağım, daha fazla üstüne gitmeyin"dedi sesi bir hırıltı gibi çıkmıştı.

Oceane hıçkırıklarının arasında Natalia'nin sesini duydu. Bir açıklama beklediğini söylüyordu. Oceane onu görünce mutlu olmuştu. Sonunda kendisini anlayabilecek birisi vardı. Gözyaşları arasında Kenn ve Nina'yi işaret etti. Açıklama yapması gerekenler onlardı. Natalia endişeyle bakıyordu kendisinine, ardından etraftakilere bağıran Kenn'e döndü. Onun sesiyle yemekhanedekileri unutmuş olduğunu fark etti. Kendilerini izleyen meraklı gözleri taradi. Ertesi günün dedikodu başlıklarında ismini duyabiliyordu. Oceane ve Nina'nin durumu gerçekten bir sansasyondu. Kenn'in konuşmasını dinlemeye çalıştı. Fakat kelimeler askıda kalıyor, arkasından dönen olaylari duymak onu yaralıyordu. Kenn'in her kelimesi canını yakiyordu. "Öpmeye çalıştım.." demişti. Ne yani Nina karşılık vermemismiydi.. Ve Kenn.. Onu kendisinden başkasıni arzulamasi acıtiyordu . Natalia'nin sesini duydu tekrar, ses gittikçe yaklaştı. Natalia yanına gelmiş onu sandalyeye oturtmaya çalışıyordu. Oceane Natalia'ya döndü, kızın bileklerini tuttu ve ona fısıldadı:

" Götür beni burdan.. " sesi kırgın ve yalvarıyordu

Ona bağırdıktan sonra nefes nefese kalmıştı Natalia.Nefes almakta güçlük çekiyordu.İçi sıkışmıştı.Bu olanlar gerçekten kötüydü.Kendi bile böyle hissederken Oceane'nın durumunu düşündü.Kimbilir ne kadar acı çekiyordu.Ona baktı ama Oceane her an bayılacakmış gibi duruyordu.O güzel gözleri anlamsız bir şekilde yarı kapalıydı.Sayıklar gibi bir şeyler söylüyordu.Natalia onun ne kadar kötü olduğunu anlamıştı.Nasıl canının acıdığını.Onu çok iyi tanıyordu.Bunu kaldıramayacağını biliyordu.Çünkü Kénn'i ne kadar sevdiğini biliyordu Natalia.Onu kolundan tuttu hemen.Tutmasaydı her an yere yığılabilirdi.Yarı baygın sürükledi onu sandalyeye. ''Yanındayım tatlım.Sakın kendini bırakma.Unutma ben yanındayım...'' Saçlarını okşuyor onu sakinleştirmeye çalışıordu.Onun yaptığıysa yaşla dolmuş gözleriyle Kénn'e bakmaktı.Kénn de harap olmuş gözüküyordu.Olmalıydı da.Bunu hak etmişti.Nina için de üzülmüştü Natalia ama Oceane haklıydı.Ona kızmakta da....O sırada Oceane tekrar hıçkırmaya başlamıştı.Bileklerini sımsıkı tuttu Natalia'nın. " Götür beni burdan.. " Natalia'nın da gözleri dolmuştu. ''Tamam tatlım kendine hakim olmaya çalış.Gidiyoruz...'' dedi ve nefret dolu bakışlarıyla Kénn'i süzdü. ''Yaptıklarından mutlu musun peki?!''

Natalia Oceane'in kulağına eğilmiş onu yumuşak sesiyle teselli ediyordu. Oceane kızın söylediklerine başını sallıyordu yalnızca. Aglamaktan yorulmuştu, konuşacak gücü yoktu. Gözlerinin önüne Nina'yla tanıştığı gün geldi. Katıldıkları partiler, kırdıkları kalpler, yalnı yaşadıkları fakat birlikte atlattiklari sorunlar.. Boğazı düğümlendi. Ağlamak istedi fakat ağlamak bile canını yakiyordu artık. Natalia'nin sesini isitti. Çok hırçın geliyordu kulağına. Kenn'e çıkışıyordu. Ah Kenn..gülümsemesıyle aklını başından alan çocuk..Ilk öpüşmeleri..Oceane'a ilk dokunuşu.. Natalia'nin kızgın sesiyle sıyrıldı düşüncelerinden;

''Peki neden yaptın bunu?!'' Natalia gerçekten çok sinirliydi. Kenn'in cevap vermesine fırsat kalmadan acı bir ses yankılandı yemekhanede.. Bu Oceane'dı.

''Yeter!Artık gidelim Natalia...''

Uzunca bir süre özür diledi Nina.Onun için üzülüyordu.Kendine göre haklı olabilirdi belki ama olanları Oceane'a anlatmalıydı.İşte bu konuda hatalıydı.Bu yüzden Oceane'a destek çıkıyordu.Çıkmalıydı da...Böyle bir zamanda onu yalnız bırakamazdı.O bunları düşünürken Nina'nın yüz ifadesi birden bire değişti.Acı çekiyor gibi yüzü kasılıyordu.Aniden yüzü kıpkırmızı oldu.Evet o, o acı çekiyordu.Acı çektiğini kanıtlayan çığlıklar fazla bekletmeden kendini göstermişti.Durmadan çığlık atıyordu Nina.Natalia ve herkes şaşkına dönmüştü.Kimse neler olduğunu anlayamamıştı.Oceane ise yarı baygın halinden çıkmıştı.Natali hemen yerinden kalktı.Nina'ya yardım etmeliydi.Onun yanına geldi ve elini tuttu. ''Su bana gel ve arkadaşımın acısını al lütfen...Sana ihtiyacım var!'' O an yanına baktığında gözlerine inanamadı.Oceane da Nina için özel gücünü kullanıyordu.Onun acısını hafifletmek için.Kénn ise su getirmişti.Ona içirmeye çalışıyorlardı ama nafile...Ne su ne de özel güç yardımı etki etmiyordu.Bu gerçekten şaşırtıcıydı.Peki şimdi ne yapacaklardı?

Nina göz yaşları içinde özür diliyordu. Bağırarak ağlıyordu, sonra hıçkırıkları acı çığlıklara dönüştü. Yere çöktü ve kıvranmaya başladı. Oceane ne olduğunu anlayamadı fakat istemsiz olarak nina'nin yanına koştu. Bu hareketi salondaki herkesi şaşırtmıştı. Nina'ya baktı. Kızın Gözlerindeki acıyı okuyabiliyordu. Çığlıkları yemekhaneyi sarsıyordu adeta. Kendi kendine ceza veriyordu Nina. Oceane kızın elini avuçlarının içine aldı.Düşüncelerini yoğunlastirmaya uğraştı fakat Natalia'nin elementi gibi kendi gücü de etkisiz kalıyordu onun üzerinde. Oceane düşünceleriyle ona eziyet ettiği için pişmanlık duyuyordu şimdi.

"çok üzgünüm " diye mırıldandı. Ağlıyordu yine fakat bu öfkeye karşı verilen bir tepki değildi bu sefer sadece Nina'yi düşünüyordu. Bir anda tüm olanlar silinmişti hafızasından.

"bu kadar üzerine gelmemeliydim " diyerek devam etti. Sesi cılız ve yıpranmışti. Fakat şaşırtıci biçimde Oceane'in sözleri Nina'nin bedenini sakinleştiriyordu. Nina'nin vicdaninin kendine verdiği ceza , Oceane'in kalpten gelen affiyla ortadan kalkıyordu.

Kénn sonunda doğru olanı yapmıştı.Burda durması artık anlamsızdı. ''Gitmesi en iyisiydi.Sizi bu kadar üzmeye hakkı yoktu.'' dedi kendini tutamadan . Herkes susmuştu.Belki de herkesin düşündüğünü sesli dile getirmesi iyi olmuştu.Belki de kötü.Ama artık her şey eskisinden farklı olacaktı.Buna emindi Natalia.Bugün olanlar gerçekten garipti.Kendini yorgun hissediyordu.Yorgun ve bitkin...Başta Nina'ya kızmıştı ama artık unutmuştu olanları.Çünkü onun bir suçu yoktu.Belki de söylemeye cesaret edememişti.Onun yerinde olsa belki Natalia da söyleyemezdi.Sonra arkadaşlarına baktı.Barışmaları gerçekten harika olmuştu.İkisini ayrı düşünmek Natalia İçin imkansızdı.İşte o anda Oceane konuşmaya başladı...

Nina herkesi korkutmustu özellikle de Oceane'i. Fakat şuan iyiydi ve bu Oceane için yeterdi. Gülümseyerek arkadaşına baktı. Birbirlerini çok fazla hırpalamislardi. Onu içten bir şekilde affetmiş olsa da bazı şeylerin eskisi gibi olabileceginden emin değildi. Kenn Nina daha iyi hissettikten sonra çekip gitti. Oceane bir süre arkasından baktı onun. Bundan sonra Nina ile arasına girmeye cesaret edemeyecegi kesindi. Sessizliği natalia bozdu. Kenn'in gitmesinden memnun olmuştu o da. Natalia'nin sözlerine gülümsedi Oceane. Ardından kendisini izleyen Nina ya döndü. Kızarmış gözleriyle Birbirlerine özlemle bakıyorlardı. Oceane duygularını yansıttı ona. Nina'nin gözleri dolmuştu yine ama bu kez mutluluktandi.

"Daha fazla ağlama sakın. Gözlerinin sisligini kapatacak kadar etkili bir fondötenim yok ona göre " dedi Oceane sırıtarak. Nina o meşhur kahkahasini patlattı yine. Dışardan herşey eskisi gibi görünüyordu fakat Vazo birkez kırılmışti, parçaları birleştiren tutkal ne kadar iyi olursa olsun çatlaktar hep belli olacakti....