Yine bir olay.. Oceane*Aoron*Nina *Jackie

Yemekhane yine çok sıcaktı.Oceane yemeğini nasıl yediğini ve kendini nasıl dışarı attığını gerçekten bilmiyordu.Ağır adımlarla batı duvarına yöneldi.Genelde burası sakin oluyordu ve o gece de etrafta pek kimse yoktu.Gözüne bir bank kestirip aşırı dar levis kotunun izin verdiğince yerleşti.Gözlerini kapattı ve rüzgarın alev alev yanan yüzünü rahatlatmasına izin verdi. Düşünceler benliğini yavaş yavaş sararken o da One Republic kafasının içinde konser veriyormuşcasina 'Apologize'ı mırıldanıyordu.

Bugünü düşündü. Aoron.. O kendisi için o kadar doğru ve güzeldi ki. Istemsiz bir gülümsemeyle kıvrıldi dudakları. Aoron'un kesinlikle seksi vücudunu düşündü. Küçük bir kahkaha attı içinden demek böyle şeyleri yalnızca erkekler hayal etmiyormuş. Derin bir nefes aldı ve elleriyle ciddi anlamda yumuşak saclarini havalandırdi. Nina'nin saç köpüğü kesinlikle ise yarıyordu. Dehşetle farkına vardığı gerçekle elini alnına dayadı, Nina tabi ya.. Ona gideceğini söylemeyi unutmuştu. Sonra kaslarını çattı, bugün yemekte de rastlamamisti ona. Bir an telefon açıp nerde olduğunu sormayı düşündü fakat ardından bu fikrinden vazgeçti nasılsa aynı odada kalıyolardı, arayıp meraklandirmanin anlamı yoktu. Ve aniden bir kokuyla sıyrıldı düşüncelerinden. Tarif edilemeyecek kadar nefis bir kokuydu. Hatta kokunun tadını bile aldığını söyleyebilirdi.. Kandı bu. Kokuyu tanımladığı anda fırladı yerinden, vampir refleksleri harekete geçmiş köpek dişleri kendini göstermişti. Nefesini tuttu ve gözleriyle hızla taradı ağaçlıklari. Ordaki her kimse rüzgar yüzünden kendisinden önce kanının kokusu ulaşmıştı Oceane'a. Ve çok geçmeden bir çıtırtıyla belli etti kendini. Oceane hızla döndü ve gördüğü ile şaşkınlıktan gözlerinin büyümesi bir oldu. Bu Kenn'di. Eli kanıyordu. Oceane elinden süzülen her bir damlanin çimde bıraktığı sesi duyabiliyordu. Büyülenmiş gibi Kenn'in bileğinden süzülen koyu kırmızı sıvıya bakıyordu. Aniden silkindi, kanın etkisinden kurtulmaya çalışarak konuştu:

"Kenn burda ne işin var?" sesi bir fısıltı gibi çıkmıştı.

"ben yalnışıkla bu tarafa geldim aslında odama gidiyordum, ama bilirsin dalgınlık işte" dedi Kenn. Sesi normaldi fakat yüzünde farklı bir ifade vardı sanki. Gözlerini kısmış endişeyle bakıyordu biraz. Acaba Oceane'ın kanına verdiği tepkiden mi rahatsız olmuştu ? umursamadi, kanın etkisinden kurtulmuştu. Tekrar banka oturdu ve gözlerini Kenn'e çevirdi :

" Yatakhanelere gitmek için ilginç bir seçim. Umarım yolu bulursun" dedi tatlı bir sesle gülerek. Kenn ile aralarında geçenlere rağmen arkadaş kalabilmişti. Yaşanan onca güzel şeyi oturup karşılıklı konuşacak kadar iyileşmişti yaraları. Fakat Kenn bu gece biraz gergin görünüyordu. Oceane nedenini sorma gereği duymadı. O kadar samimiyete gerek yoktu, muhtemelen bir kız sorunuydu ve Oceane eski sevgilisinin kaçmaklarını dinleyecek kadar da medeni değildi.

Yatakhanelere gitmek için ilginç bir seçim. Umarım yolu bulursun" dedi tatlı bir sesle gülerek oeana. Kenn yine küçğük bir şaşırma yaşadı tüm olanlara rağmen Kenn'i affettmişti . Ninaya zaten kuçak açıyordu ona küsemezdi zaten. Ama bunları duyarsa ne yapardı? hiçbirfikri yoktu. Elindeki yara çabukça kapanıyordu.Kan ise kurumuştu. Anlatacaktı Nina onundu! Aoron ise Oeananın!
Oeana anlatacaklarım var"dedi sıkmaktan ağrıyan dişlerinin arasından.Elleri ise taş kesilmişti yumruğunu sıkmaktan.
"Dinliyorum Kénn"dedi sesinde endişe vardı. Kenn böyle konuşuyorsa birşey vardı. Oeana tanıyordu onu.
Derin bi nefes aldı Kenn zorlandığı şey bunu oceana'ya söylemek değildi zorlandığı şey kendine bile itiraf edemyor olmasıydı. Belki yüksek sesle söylemesse gerçekleşmez sanıyordu. Ama bunun çok saçma olduğunu biliyordu.
Hadi Kenn, endişeleniyorum."tamam artık söylüyordu. Dişlerini daha kuvvetli sıkarak;
"Nina ve Aoron..." "evet"dedi oeana sabırsızlanıyordu. "Onlar..."
"İkisi öpüşüyorlardı oceana, hemde gayet tutkulu duruyordu!"dedi ve nefesini bıraktı.

"Oceane anlatacaklarım var" Kenn'in gergin sesiyle irkildi Oceane. Ah Tanrıcam ne yani şimdi de oturup dertlesecekler miydi? Gözlerini aralayip şüpheyle Kenn'i süzdu :

"Dinliyorum Kénn" fakat Kenn susuyordu. Oceane ayağa kalkıp yaklaştı ona. Dikkatle baktığında oğlanın kasılı yumruklarını gördü. Kenn kolay kolay gerilmezdi bu onu tedirgin etmişti.

"Hadi Kenn, endişeleniyorum." diye yineledi cevabını.

"Nina ve Aoron" diyebildi Kenn.Sesi zor çıkıyordu. Oceane bu sözcüklerin ardından gelecekleri merak etti. Ve Kenn sonunda konuştu:

"Onlar...İkisi öpüşüyorlardı oceana, hemde gayet tutkulu duruyordu!" Kenn bir çırpıda söyleyivermisti. Oceane'in tepkisi haddinden büyük bir kahkaha olmuştu. Sanki Kenn ona çok iyi bir espri yapmış gibiydi yada bunun bir şaka olmasına kendisini de inandırmak için.

" Kenn bu imkansız. Yanılıyorsundur." dedi aynı neşeli sesiyle. Nina bunu tekrar yapamazdı, o kardeşiydi.. Ya Aoron, kendisine deli gibi aşık bir şair değil miydi ?

"Lanet olsun Kenn bir şey soyle" diye haykırdı.Fakat Kenn tepkisizdi karşısında.Az önce kendi söylediklerinin altında eziliyordu sanki.Gördüklerinden özür dilercesine Oceane'a baktı.Oceane gözlerini ondan bir an bile ayırmayarak:

" Yine mi? " diye fısıldadi. Şok bu muydu acaba ? Vücudun ruhu taşıyamamasi ? Ve ardından kaslarini kontrol edemeyip bıraktı vücudunu.Kendini az sonra alacağı sert darbeye hazırlıyordu ki Kenn'in hızlı refleksleriyle karşı karşıya geldi.Ona teşekkür etmeye bile hali yoktu.Aynı acıyı ikinci kez hissetmek o kadar acıtmisti ki canını. Gülümsemekle yetindi, bu sırada Kenn onu tekrar banka taşıyordu.O da bitkindi.Kendi üzüntüsü ona zaten yetiyordu fakat birde Oceane'in özel gücüyle yayılan duygularını hissediyordu.Bu çok acımasızcaydi. Oturdular.Ikisi de tek kelime etmiyordu.Sessizliği bozan Oceane oldu:

"Ikimizde aynı şeyi hissediyoruz"Kenn dönüp ona baktı.Oceane haklıydı, üstelik Kenn Nina için acı çektiğini kendine bile itiraf edemezken..

Kenn bu imkansız. Yanılıyorsundur"dedi Oeana kendi sesi bile kendini kandırdığını belli ediyordu. Jakie susuyordu hiç konuşmyordu. Susup dejarş olmalıydı.
Lanet olsun Kenn bir şey soyle"diye haykırdı yavaş yavaş kabullenmeye başlıyor gibi bi hali vardı. Jakie'nin eli ise bi arabanın altında kalmış gibi olmasına rağmen sıkmaya devam ediyordu.
Yine mi? "diye fısıldadı güçsüz sesi. bedeni sesine aşilk etti ve oda güçsüz kaldı bir an kenn onu tutmasa kesinlikle yerdeydi. İkiside banka oturdu Oeana kendi iç hesaplaşmasıyla Jakie ise içindeki öfkeyle boğuşuyordu. Bu duygular neredeyse aynı dozdu.
"Ikimizde aynı şeyi hissediyoruz" dedi oceana Kenn ilk baş bunu inkar etmeye kalkıştı, o ihanete uğramamıştı nina ile arasında hiç birşey yoktu ki! Ama oceanaın özel gücü inkar edilemeyecek şekilde çalışıyordu. Derin bir nefes aldı Kenn elleri aımıyordu ama akşam bunun efasını fena çekeceğe benziyordu. Ama sinirini ancak bu şekilde bastırabiliyordu.
"Ellerini öldürmeye çalışmaktan vazgeç"dedi oeana sesi biraz daha toparlanmıştı yada açık vermemeye çalışıyordu. Güçlü görünmeye.Jakie nin sesi o kadar güçsüzdüki sadee başını sallayıp elini serbest bırakmakla yetindi konuşsa sesindeki güçsüzlük belli olurdu. Oeananın ruh halini düşündü berbat olmalıydı...
Kendisininde pek farkı yoktu.
"Artık odalarımıza gidelim"dediinde sesini toparlamıştı kenn. "Haklısın, uyumalıyım."diye onayladı oceana. Yürümeye başladılar, taki tanıdık gülüş seslerini duyana kadar...

"Ellerini öldürmekten vazgeç" dedi Oceane. Kenn zaten yara içindeki elini iyice zorluyordu, Oceane'in sözlerinden sonra gevşetti yumruğunu. Ardından toparlanmış bir sesle :

"Artık odalarımiza gidelim" dedi. Bu gerçekten iyi bir fikirdi. Başıyla onayladı onu Oceane.

" Haklısın uyumaliyim" sesi yorgundu. Banktan kalktılar ve yatakhaneye doğru yürümeye başladılar. Çevrede sadece ayaklarının altında ezilen cimin sesi vardı, tanıdık kahkaha sesleri geceyi yarana kadar.. Oceane istemsiz olarak irkildi. Tüyleri diken diken olmuştu. Durdu, onunla birlikte Kenn de duraksadi. O da aynı şeyi hissetmiş olmalıydı. Dikkatle batı kapısına baktılar. Gevşek adımlarla surlardan içeri giren gölgelerin sahiplerini tanımamak mümkün değildi.. Oceane nefesini tuttu, kaçınılmaz son yaklaşmışti.


RP OUT: Herkes kendi dialogunu yazsın pls. Diğer karakterlerin cevap cümlelerini yazmayalim bence .) Derya veya barış sıra sizde .D

"Ne oldu" diye bağırdı Nina.
Oceane ağlıyordu. Ağlıyordu ve Kenn'in yanındaydı. Aoron ister istemez Kenn'in ona bir şeyler yaptığını düşündü. Lanet olsun, Oceane'yi yalnız bıraktığı ilk an Kenn yanına gelmişti bile. Onu hiç bırakmamalıydı.
Kenn ile göz göze geldiler. Kenn sinirliydi. Gözlerinden alev saçıyordu sanki. Aoron alevlerin arkasına baktığında acıyı görebiliyordu. Kenn acı çekiyordu, Oceane ağlıyordu. Peki ama neden?!
Aoron sinirle Kenn'in üstüne yürüde ve "Oceane'nin peşini bırakmayacağını tahmin etmeliydim! Ne yaptın ona? Söylesene Oceane neden ağlıyor!" dedi. Aoron öyle bağırmıştı ki bu sözleri tüm Gece Evi'nin duyduğuna emindi..

Oceane Kenn'in gördüklerinde yanıldığını düşünerek teselli ediyordu kendisini fakat o sırada Nina ve Aoron'un tam da Kenn'in anlattıklarının üzerine surlar dışından gece evine başbaşa gelmeleri ister istemez Oceane'ı tekrar şüpheye düşürmüştü. Göz yaşları içindeki yüzünü Kenn'e çevirdi, Kenn sinirli görünüyordu, -sanasöylemiştim- der gibi Oceane'a bakıyordu yalnızca.

"Ne oldu ?" Nina'nin endişeli sesiyle ikisi de başını kapıya doğru çevirdi. Aoron ve Nina ortamdaki gerginliği fark etmişlerdi.

"Oceane'nin peşini bırakmayacağını tahmin etmeliydim! Ne yaptın ona? Söylesene Oceane neden ağlıyor!" dedi Aoron. Kenn'i görmekten hoşnut olmadığı her halinden belliydi. sesi sert çıkmıştı ve şimdi Nina ile birlikte kendilerine doğru yaklaşıyorlardi. Nina neler olduğunu çözmeye çalışırcasina bakıyordu yüzlerine, Oceane'in duygularından ne kadar üzgün olduğunu hissedebildiği kesindi. Aoron uzanıp Oceane'in elini tuttu -buzgibiydiler- ve gözlerini Kenn'in yüzüne sabitledı. Bir açıklama bekliyordu fakat bakislarindan Kenn'in Yüzüne sıkı bir yumruk indirmeyi arzuladığı belli oluyordu. Kenn alaycı bir gülümseme ile onlara baktı. Ve cevap verdi..

Jakie öfkesini bastırıp bunun onun için öenmli olmadığı gibi bi izlenim vermeye çalışıyordu. Kıskanmayı kendine yedirememişti. O kıskanmaz kıskanılırdı, hadi kıskansa bile hiç kimseye ait olmayan özgür kızımı kıskanıyordu? Jakié kendi öfkesiyle uğraırken-Aorona'a okkalı bi yumruk atmamak için kendini zorlarken- Aoron ortama hakim bi ses tonuyla
"Oceane'nin peşini bırakmayacağını tahmin etmeliydim! Ne yaptın ona? Söylesene Oceane neden ağlıyor!"Dedi birde Kenn emi hesap soruyordu ne sanıyordu kendini nöyle? Kesinlikle iyi bir dayağı haketmişti ama bu sefer dövdürmeyeekti kendi yapaatı bu işi. Bu zevkin tadına kendi bakmalıydı. Ama şimdi değil Nina ve Oceana'nın yanında değl. Dövmiycekti ama kelimeler ona bir iğne gibi saplanacaktı.
soylesene Aoron, Nina'nin dudaklarındayken de Oceane'ı bu kadar önemsiyor muydun?"dedi öfkesini saklamaya çalışan alaycı bi ses tonuyla. Aoron ilk baş ne olduğunu anlamadı. Anladığında ise herşey için çok geçti.
Ama bir cevap vermeliydi.

"Söylesene Aoron, Nina'nın dudaklarındayken de Oceane'yi bu kadar önemsiyor muydun?" dedi Kenn. Ve bunları söylemesiyle Aoron'un başından aşağıya kanar sular dökülmesi bir oldu.
Kenn'in üstüne atılıp onu benzetmemek için kendini zor tutyordu Aoron. Çünkü Oceane'nin önünde kavgacı biri olmak, istediği son şeydi.
Aoron önce Nina'ya baktı. Nina biraz şaşkın, biraz da endişeli görünüyordu. Olanların kendisinin denemesinden ibaret olduğunu, gerçekte öyle bir şey olmadığını söylemesi gerekirdi. O yüzden Nina tam ağzını açacaktı ki Aoron ona sus işareti yaptı ve sırayı devraldı. Önce güldü ve devam etti
"Oceane, ona inandın mı? Sadece bunun cevabını söyle. Eğer inanmadıysan gerçekleri Nina sana daha sonra anlatırm. Ama inandıysan şimdi buradan giderim ve bir daha asla, ama asla karşına çıkmam."
Aslayı o kadar vurgulayarak söylemişti ki.. Oceane'yle bu ses tununda konuşmak bile canını yakmıştı..
Tam Oceane'den cevap bekliyordu ki Nina dayanamayıp araya girdi..

Ne oldu sorusu yanıt vermemiş boşa çıkmıştı. Kimse onu duymamıştı galiba. Daha olayın ne olduğunu bile anlayamadan aoron sinirlerine hakim olamamış Kenn'e çıkışmıştı. Kenn'e bişi yapmazdı ama, en azında oceana ve nina'nın yanında. Oceana'ya ilişkin bişi sölemişti Aoron. Ama nina tam anlıyamadan Kenn atııldı ama bu sefer ne duyduğuna emindi.
"soylesene Aoron, Nina'nin dudaklarındayken de Oceane'ı bu kadar önemsiyor muydun?"Dedi Kenn acımasız bi şekilde.
Ve o anda anladı nina. Oceana ve Kenn her nasılsa birinden bişileri duymuştu. Ve şimdi sadee kızıyorlardı. Oceana buna inanmışmıydı gerçekten? Bu suçlamayı, iftirayı nna'ya tekrar atabilmişmiydi? Daha olayı bilmeden. Ve o anda Aoron'dan beklenen evap geldi.
"Oceane, ona inandın mı? Sadece bunun cevabını söyle. Eğer inanmadıysan gerçekleri Nina sana daha sonra anlatırm. Ama inandıysan şimdi buradan giderim ve bir daha asla, ama asla karşına çıkmam." Bu sert bi çıkıştı ve kesinlikle netti. Ama nina'nın tek yaptığı şey Kenn'in gözlerine inanamayarak bakmaktı. Ama artık kendini toparlamalı ve olaya girmesi gerekiiiiyordu. Oeana'ya konuşma fırsatı vermeden.
"Durun durun durun! Aoron'u suçlamayı bırakın!" dedi ikisinede delic bi bakış atıp gözlerini Oceana'ya dikti. "Herşeyi senin için yapıyorum!" "İnanmıyormusun?"Dedi acıklı bi ses tonuyla. "İnanmıyorum nina, artık sana inanmaktan yoruldum!"dedi ve sanki Nina'nın iiçinden bir parça alınıyormuş gibi oldu. Biraz afalladı. "O zaman konuşmaya gerek yok, ve size birşeyi açıklamamızada nasıl olsa inanmayacaksınız."dedi ve arkasını dönüp koşar adım yürümeye başladı. Gözünden bir daamla yaş aktığını farkedip onu temizledi.


Rpg out:Konuşturdum işte .D Banane

Kenn tam da kendisinden beklendiği gibi iğneli ve sert bir cevap vermişti. Olanları bu kadar açık söylemesi Oceane'ı bile şaşırtmışti. Gözlerini çevirdi, yaşamak istedikleri bunlar değildi. Neden Aoron ile mutlu olmasına izin vermiyorlardi ki..

"Oceane, ona inandın mı? Sadece bunun cevabını söyle. Eğer inanmadıysan gerçekleri Nina sana daha sonra anlatır. Ama inandıysan şimdi buradan giderim ve bir daha asla, ama asla karşına çıkmam" Birden Aoron'nun sesiyle irkildi. Tanrım neler oluyordu ? Bir saniye olması gereken bu değildi, Aoron kendisine bu şekilde bakmamaliydi. Şaşkınlıktan ne söyleyecegini kestiremedi bir süre zaten birşey söylemesine de gerek kalmadı Nina söze atıldı. Aoron un suçlamayin diyordu. Oceane bir anda ağzından çıkanlara hakim olamadı:

"İnanmıyorum nina, artık sana inanmaktan yoruldum!" yo hayır! Bunu söylemek istememisti. Sadece kime inanacagini şaşırmışti, fakat kesinlikle yanlış bir ifadeydi. Çok geçti.. Kahretsin Nina gidiyordu ışte. Ve Aoron söylediği gibi asla karşısına çıkmayacakti. Aman Tanrım, yaşamak istediği bu değildi !

"Nereye gidiyosun ?" Nina Oceane'in sesiyle arkasını döndü. Gözleri ıslak ve hüzünlüydu.

" Kimseye inanmadim ben. Inanmak istemedim. Bir tarafta Kenn gözleriyle gördüğünü söylerken, diğer tarafta siz vardınız bunu yapmanız imkansızdi..Kenn sadece canımı acıtmak için böyle bir yalan söylemezdi, çünkü seni nasıl sevdiğini şuan bile hissedebiliyorum Nina. Özel gücümü de inkar edemezsinız." sustu. Sesi titriyor, gözyaşları konuşmasına engel oluyordu.

" Hepinizin duygularını hissedebiliyorum. Şuan siz de benimkini duyabiliyor olmalısınız, içimden geçenleri en iyi böyle anlatabilirim sanırım." derin bir nefes verdi. Kendini ifade edebilmişti sonunda ama önemli olan onların gönlünü alabilmis miydi ?

"Hepinizin duygularını hissedebiliyorum. Şuan siz de benimkini
duyabiliyor olmalısınız, içimden geçenleri en iyi böyle anlatabilirim
sanırım." dedi Oceane. Sözler aklında dağılıyordu. Odaklanamıyordu. Kendini toparlayamıyordu Aoron.
Sonra Nina geldi aklına. Arkasına döndü. Nina orada ağlıyordu. Onu hiç böyle görmemişti. Bir de yemekhanedeki olayda görmüştü. Başını tutuyordu. Başı mı dönüyordu acaba?
Aoron hemen Nina'nın yanına gitti. Nina onun koluna tutundu. Çünkü ancak bu şekilde ayakta kalacak gibiydi. Aoron onu bu halde görmek istemiyordu. Bundan emindi çünkü Nina hep neşeliydi. Neşeli olmalıydı. Aoron Nina'ya döndü ve
"Nina, iyi misin?" dedi. Nina kafasını kaldırıp Aoron'a baktı. Gözleri yaşlıydı. Yorgun bakıyordu. Yorulmuş bir hali vardı. Aoron, Nina'yo böyle görmek istemiyordu..

Nina ilk önce odadan ayrılma kararını almış, yada belki başka bi gece evine gitme olğısıyla-hüzünlü bi şekilde- emin adımlarla yürüyordu. Adımları hızlı ve çabuktu. Gidiyordu işte. Başı dönmeye başladı bir an durdu. Oceana yanına gelmeye kalktı ama ona bir el işaretiyle -net bi şekilde- dur dedi.Oceana durdu ama konuşuyordu ne dediğini anlıyamayacak bi durumdaydı beyni başı fena dönüyordu. Elini başının yanlarına koymuş ovalarken gözleri kapalıydı. Beynindeki zonklama dahada büyümüştü neredeyse bir insanın hızlı adımları gibi. Ses dahada fazla yaklaştı ve tam yanında durdu. Hayır bu beyin zonklaması değildi biri yanına gelmişti. Gözlerini açtığında aoron'u gördü. Bi parfüm sıksaydı gözlerini açmasına gerek kalmazdı tanıması için ona bi parfüm alınmalıydı gerçekten. Ama açmıştı artık gözlerini ve Aoron'un telaşlı gözlerini görümüştü harika bir bebek gibi hastalanıyormuydu yani şimdi şu anda! Kahretsin!
Gözlerini kurulamaya çalıştı, elleri gözlerinden inen yaşların hepsni toplayacak kadar kuru ve büyük değildi. Çantasına uzanmak istedi ama o anda Aoron konuştu. Sesi ilk önce bi buğlama gibi geldi, bi robt sesi gibi istemsiz bi şekilde güldü nina. Sonra biraz daha netleşti ve bir tünelden geliyormuş gibi oldu. Daha sonra tam olarak anladı. Klasik bir soru.
"Nina, iyi misin?" dedi Aoron gözlerinde şaşkınlık, hüzün ve karmaşa vardı.
Nina sesini toparlamaya çalıştı ve çantasına uzanıp, moron kızların parfümü değerindeki mendilini çıkardı. Yüzünü kurulaıp ellerini sildi ve arkalarındaki çöp kutusuna gidip çöpü attı. Yapmacıklığını belli eden bir mutluluk takınıp;
"Neden iyi olmıyayım ki Aoron? "dedi ve kimsenin konuşmasına izin vermeyerek devam etti.
"Beni canından çok seven ama bana bir gün kullanıp sora attığı ojesi kadar güvenmeyen bir dostum varken nasıl iyi olmam?"dedi ve Gözlerini Kenn'e dikerek "Ve beni belki gerçekten seven ama bunu kendine bile itiraf edemeyip ve bana bi traş losyonu kadar güvenmeyen biri varken nasıl iyi olmam?"

Nina söylenip duruyordu ve her kelimesi Oceane'in canını acıtiyordu.Az önce söyledikleri hiç birinin umrumda olmamışti. Aoron birşey söylemeden Nina'ya koşmuş, Nina ise Oceane'ı suçlarcasina söylenip duruyordu. Ya Kenn. Kahretsin o hiçbir şey söylemeden öylece duruyordu sadece. Oceane sinirlendi. Hiçbir suçu yoktu, kimseyi yargılamamis, suçlamamisti. Yalnızca Kenn'in anlattıklarını dinlemiş ve sevdiği kiza iftira atmayacagi tahmininde bulunmuştu yalnızca. Gözlerini devirdi. Göz yaşlarını sildi elinin tersiyle sildi.

"Size gerçekten inanamıyorum. Ortada açıklanması gereken bir durum var yalnızca. Ben kimseye inanmadim yada yargılamadim. fakat görüyorum ki herkes bana sırtını dönmeye hazır bekliyormuş. Ah tabi ya, sonuçta ben bozulmuş ojeleri bir kenara fırlatan bir sürtügüm, saçma sapan olaylar çıkartıp gündemde kalmaya bayılıyorum değil mi?." sesi titriyor konuşmakta zorlanıyordu. Fakat her kelimesi öyle acı doluydu ki avluda yankılanıyordu.

"En yakın arkadaşıma güvenmiyor, sevgilime inanmıyorum. Ve bence en iyi hamlemde buydu sanırım. Ben öyle aşağılık biriyim ki böyle k*ltak oyunlarıyla eğleniyorum ışte. Ne plan ama!" sinirden elleri titriyordu.Arkasını döndü gitmek için davrandi sonra dönüp:

"Ben gittikten sonra herşey düzelir umarım.Kenn sana açılır,Aoron beni terk eder ki görüyorum ki zaten yanımda bile değil.Ama yaşanan herşeye rağmen ben bir şansı hak ediyordum.Zamanında ikinize de verdiğim o şansı.Ama senin için bir açıklama kadar değerli değilmişim." dedi gözlerini Nina'nin üzerinde gezdirerek.Sonra derin bir iç çekti.Herşeyini kaybetmişti.Artık yalnızdı. Yolun devamında ne yanında kardeşi olacaktı ne de kalbini adadıgi bir erkek.Nina onun herşeyiydi fakat o geceki olaydan sonra ona gösterdiği anlayışı şimdi Oceane'a göstermiyordu.Ya Aoron, onu hala çok seviyordu.Fakat yanında değildi ışte.Yürümeye devam etti.

OUT:Kuzu zor toparladim valla.DBarışin lan artık benimle!Herkes bi triplerdeXD

Nina içindekileri biraz olsun dökmüştü ama hala çok üzgündü içi yanıyordu adeta miğdesi her an dışarı fırlayabilirdi. Öyle kötü bi ruh hali ve görünümü vardı ki. Ağlamaktan makyajı akmıştı kesinlikle, ve gözleri şişmiş. Kesinlikle bi kenar mahalle kızı, bi paçoz gibi gözüküyordu.Dışındaki görünümü içindekinin yarısı bile değildi. İçinde sanki cehennem ateşi yanıyordu. Onu belki gerçekten seven biri vardı, "gerçekten" ama bunu kabuullenemiyordu. Kendini düşük görüyordu böyle bi sürtükle anlaşılan. Ninayı kendine yakıştıramıyordu belkide.... Ve ona zeere kadar bi güveni yoktu.
Bunlarda yetmezmiş gibi kardeşim dediği kız onu her defasında yaralıyordu, ona olan güvensizliği aralarına bir tuvar ölmüştü sanki. Demir bi duvar aşması oldukça zor bi duvar.
Nina kendi kendini öldürürken Oceana birşeyler diyordu ama pek anlıyamıyordu nina. Birtek şurayı seçebildi "Benim sana verdiğim şans..." böyle birşeyler demişti. Nina yalnış duymuşta olabilirdi ama bu kesin duyup duymadığı sözler kalbini söküp çıkarttı sanki yerinden. Nina bunu yapmamıştı öpüşmemişlerdi bile. Ninanın kendisini suçlamasının nedeni öpüşmeyi istemiş olmasıydı. Ama öpüşmemişlerdi. Ayrıca Aoron'un ne suçu vardı ona ne şansı vermişti?
Bu kadarı gerçekten yeterdi bu yarayı iyileştiribilicek kişi oceanaydı. Ama şuanda onunla kalmak canını daha fazla acıtıyordu. Biraz zaman geçtikten sonra onunla konuşmalıydı. Olaylar durulduğu zaman. Ve biraz olsun kafasını toplayabildiği zaman.
Oceana arkasını dönmüş -aşırı- yavaş adımlarla ilerliyordu. Onu durdurmalımıydı? Neden?
Onunla olmak şuan canını daha çok acıtıyordu şu an ikisinede zaman tanınmalıydı. Gitmesine izin verecekti. Gözlerini biraz daha açtı ve iki çocuğa döndü.
"Biraz yalnız kalmak istiyorum." dedi ve koşar adım uzaklaştı bu sefer kesinlikle onu kimse takip etmiyordu. Artık yalnızdı-nihayet-
Doğu duvarında olduğunu tahmin edip bi banka oturdu. Ve gecenin karanlığına bıraktı kendini.

Rp out:Çıktım rp'den arkadaşlar bi arkadaşla rp yapıcaz. Gizemlede odada barışcaz ertesi gün yemekhanede hep beraber yaparız olmassa^^ Siz devam edin isterseniz.

Oceane Gidiyordu.. Nina hiçbir şey söylemedi, Kenn gece boyunca kılını kıpırdatmadi. Aoron.. O da tepkisiz kalabilecek miydi? Yaşamak istedikleri, duymak istedikleri bunlar değildi. Herşeyini bir anda kaybetmişti. Gece evini terk etme saatini bir kaç hafta geri alması iyi olacaktı. Hatta belki de yarın.. Boğazı düğümlendi, Nina'dan bu şekilde ayrı kalmak çok zor olacaktı. Ya Aoron.. Ona veda bile edemeden gitmek. Ah Tanrım.. Gözyaşları seller halinde akıyordu yanaklarından. Adımlarını hızlandırdı. Onlardan yeterince uzaklaştığına karar verdiği zaman çoktan avluya çıkmıştı...

OUT: Barış burdaki rp yi bitiriyoruz artık.derya ile odada barışıcam, ama önce seninle halledicez sen peşimden avluya gel bana açıklama yap vs klasik aoron*Oceane olayları. sonra Bende odada senin anlattıklarına göre derya ile barışırim.D